Mutluluk

Umuda dilenirken sensiz mevsimlerde,
Şimdi senli ağaçlar meyve bırakıyor odamın camından içeri.
Taşlar çicek oluyor,yaşlar sanki hiç akmamış gibi gülerek selamlıyor aynada beni.
Kıran kırana yok etmeye çalıştığım karanlığı,
bir gülüşünle mabetimi mesken eyliyorsun odama..
Kah bir kardan adam oluyorum güneşini bile göze alan,
Kah bir damla yaş oluyorum,ağlanıcak gözlere muhtaç..
Ey sevgili;
Sen bir adım at,
Ben bir mutluluk tutayım içimden...