Mutluluk

Nereden geldiyse aklıma
Aramaya çıktım mutluluğu bucak bucak
İlkin gözlerini dolaştım insanların
Bakışlar yalan söylemez derler hep
Sonra adım atışlarını, yürüyüşlerini izledim
Çıkartamadım
Bilemedim mutluluğun rengini
Soracağım dedim, soracağım insanlara bir bir
Sahile indim
Yürüdüm deniz kenarından
Yüreğimde arayışımın kıpırtısı
Beynimde düşünce
Kaptırmışım kendimi dalgalarına denizin
Sahille kaptı kaçtı oyunu onayan dalgalar
sanki bana selam verip uzaklaşıyorlardı selamımı almadan

birden
kurtuldu düşlerim denizin dalgalarından
bir kadın yaklaşıyordu pırıl pırıl
gülümsüyordu boncuk boncuk gözleriyle
yakaladım dedim, yakaladım mutluluğu o an
kaldırım taşlarının titreyişini görünce
adım atışlarından
sordum
heyacanıma dolaşan dilimle:
'sende mi,dedim, sende mi mutlulk

Bulutsuz gökyüzü gibi iki göz
'ne gezer' dercesine ıslandı
Salkım salkım sarı saçlarında ürperti
Dudaklarının yakınından bir kuşu ürkütmek telaşı
Fısıldadı:
'güzellikler mutsuzluğun eseridir!'
Yanılgının üzgüsüyle sürdürdük
Mutsuzluğun güzel eseriyle aramaya mtluluğu
Dalgalar gelgit oyunlarına devam ediyordu aralıksız
Yine selam verip kaçıyorlardı selamımızı almadan
Koşuyorlardı dalgala kıyıdan bir şeyler kaçırırcasına

Kaldırımlar yine titriyordu sarışın güzelin adım atışlarından
Çok yakınımda görüyorum mutluluğu
Elimi uzatsam tutacağım sanki
Sanki oluk oluk
dolacak içime masmavi gülümseyen gözlerden
mutluluk
işte orada,dedi, işte orada
deniz kıyısında sarmaş dolaş iki genci göstererek
gittik
gördük ki gözleri renksizleşmişti ağlamaktan
kaçan bir dalgaya takıldı gözlerim
sırtına almışta bir başka kabarmıştı çaldığı gözyaşlarından

hep beraber yürüdük denizin kıyısınca
bir ev gördük tanrıları barındırmışçasına onurlu
işte buradadır mutluluk, dedi
gözyaşlarını kurulayan siyah saçlı genç kadın
içeri girdik
şık bir erkek rakamlar yazıyordu önüne açtığı deftere
bir kadın ipekli giysiler içinde
mutluluğu arıyordu köpeğinin tüyleri arasında

kaçtık oradan
umutsuzluğun fırtınası
uzaklaştırdı bizi denizin kıyısından
çamurlu bir sokaktan geçerken b ir ara
gevrek bir gülüş yükseldi boyasız bir evden
başka bir evden şarkı
bir başka evden iki çocuk uğrada sokağa
kovalamaca oynayan

sormadık mutluluğu
mutluluk bir adım daha öteye kaçar korkusundan
yürüdük usulca
mutsuzluğumuzun utancından