Mutluluk Geri Gelir Mi?

Yorgunluğum bitmedi daha...

Aramızda koca dağlar
Sanırsın ki çıkılmaz yokuşların uçlarında
Birbirini bekleyen iki yolcu
Durakları nere bilmeden
Birbirlerine koşmak isterken
Ayağa takılıp düşüren bir sancı
Ve ruh acısı en derinlerde
Dağlardan yankılanır sesi
Duymasan bile
Korkutur gölgesi

Kıpırdamadan en ıssız yerinde Ankara'nın
Seni arıyorsa gözlerim bir sebebi vardır
Pek de görmez gözlerim uzağı
Ne kadar uzaksan bana o kadar yoksun
Ve ne kadar yoksan
Kalbim yoksun

İşitmediğim ses kalmadı
Karanlık sokaklarında gecenin
Bir dert ki dinlemeye can yetmez
Ah, ah ne kadar söylesem anlaşılmaz
İçten ki bu acı kelimelere değmez
Yazsam kağıt tutmaz
Konuşsam nefesim yetmez

Aramızda sıra gölgeler
Aşılmaz

Mavi bir limandan
Son kez örttüm güneşin üzerini
Ve el salladım eski bir dost gibi
Güldüğüm günler
Omzumda yara
Korkudan yazdıklarım
Karanlıkta nâra

Kaybettiğim mutluluğu
Veremezsin bana...