Mutluluk Uzakta Olamaz

Yüzüme karşı takınılan abûs tavırlar,

göz çukurumdaki hayallerim için,

bir ölüm nedeni.

Bühtan sarmış dört bir yanımı,

yavru vatan toprağı gibi.

Bu acı zamanlarımda,

bârân yağması,

yüzümdeki ırmak için,

tebessüm sebebi. 

Senelerin kazandırdığı tecrübelerin,

can acıtan yorgunluğu var,

elimi sardığım bedenimde.

Her acı musibetten sonra,

edindiğim teraneler,

aklımdaki sevgi tablolarına,

bir siyah fırça darbesi daha atmakta.

Karamsarlık bimarlığına kapılmış ellerim.

Ucu körelmiş bir kalem ve siyah bir kağıda

yaşadıklarımı yazmaya çalışıyorum,

bu ruhsuz, şansızlık dağıtan, monoton hayatta.

Kötü geçen günler birbirinden kopyacı.

Ağlamak için tasarlandığını düşündüğümüz yüzlere,

tuhaf gözlerle bakmak, anlamsız.

Sadır kemiği, bu gel-gite şahittir.

Bir aşk yaşıyordum şah damarımın içinde,

yalnızlığın en kuytu köşelerinde yazdığım isminle,

cinsel içerik yaşıyorum beynimde.

Tıpkı, ismi hasret koyulmuş olan bebeğime,

tecavüz eden göz kapakları gibi..

Bu yüzden

gözündeki bebeğe tecavüz edilmesine,

izin verdiğin günden beri,

dokunmaya yabancıyım,

güldüğünde kabaran yanağına.

Bütün suç bende,

elim aklın kadar kısa.

Yetişemedim ağaç yaprakları gibi süzülen,

od alıntısı dünyana.

Bu fasılalara elimi uzatmaya çalışıyorum,

çünkü biliyorum, en dipte bir imkansız daha var.

Ve ben öleceksem en dipteki imkansızımla,

canımı teslim etmek istiyorum.

Lütfen,

Bir ateş daha yakın,

sigaramın üstünde dağılan hayallerime.

Mutluluk bu kadar uzakta olamaz...