Mutluluk Yutkunmalarım - 2

Duygularım gözbebeklerinizde takılı kalsın
yakışıyor Madam
n'olur, eylülün rengini giyininiz üzerinize
Kalmasa da artık mutluluk yutkunmalarım
pastel renkli damlalar döküyorum ömrüme
her halimi size yakıştırıyorum
ve öylece
ıslanmayı bekliyorum kirpiklerinizin yağmurlarındaki rahmette...

Yokluğunuz eskimiyor be Madam
siz benim, rüzgarlar yürüten yanımsınız
hangi kelimenin manasında gizlensem
gözlerimde durur üşümüşlüğünüz
ekmek gibi, su gibi boğazımda kalırsınız...

Uyusam diyorum yanaklarınızda
dudaklarınızdan dökülen bir kelime olsam
acılarla bölünmese keskin ifadelerim
zulamdan çıkarıp küllerimi
yine size yansam
özgür bir maviye boyayıp gülüşlerimi
ruhumda vurulsa bu şehir
son defa gözlerinizde koyulaşsam mevsim gibi
umurumda olmaz Madam, inanın
isterseniz
bir daha, yine, son kez öldürün beni..!

Vurulduğum gözleriniz hangi ülkenin göğüne bakar
sizin de Madam
titrer mi yalnızlıkta düşleriniz
boğulurken ben durgun suların iniltisinde
siz hiç , kimsesizlik nedir bilirmisiniz ?

Zaten siz ne vakit yanımdan geçseniz
ben ulu orta kendimden geçerim
gözünüzü seveyim Madam
beni böyle yüreksizleştirmeyin ..

Bedelini ödedikçe
bedenimde ölüyor siz yanım
çocuk gibi yüreğimde avutuyorum sancınızı
Günden güne erirken avuçlarınızın arasında
not düşüyorum alnımın yazısına
şehrin
tam orta yerinde sürünüyor hislerim
yine Madam
siz yine bihabersiniz üşümelerimden
bilirim...

Rengi çalınmışken gecemin
hep
size bir adım kala tükeniyor sonsuzluk
gözleriniz Madam
asırlar sonrasına uzanan bir yol sanki
ve kelimeleriniz
rüzgara emanet edilen birer uçurtma
ne kaldıysa geriye ömrümün ölü hikayesinden
çıplak dururdu sevdanın gölgesinde sitemim
yine
yüzsüzlüğünüz üzerinizde galiba Madam
gelipte
tam orta yerine oturmuşsunuz kalbimin...

Her gece
kalemle kağıdın nikahını kıyıyorum ben
yokluğunuz şahit Madam
ıssız bir özlem dökülüyor takvimime...

Tüm kıyafetlerimi yalnızlığa biçiyorum
çiy kokulu teninizde dinginliyorum sandalımı
yarınlarıma hüzünler göçürüyorum sessizce
Hiçbir avuntu dindirmiyor içimdeki anaforları
bu yüzdendir bu ummanda bir başınalığım
sahipsizce
hıçkırıklar biriktiriyorum tümcelerimde
alabildiğine.