Mutlumusun

Kaçırmışken kendini bu limandan ve kendi dünyana demirlemişken beni
Bir başlık eklememişken yüreğimdeki satırlara
Ve beni sensizlikte boğmuşken şimdi
Mutlu musun...

Gözlerimdeki denizleri taşırmışken ve bu gemi vurmuşken sahile
Yüreğimden kaçarken sen vagon vagon ve çalmışken son biletimi
Son durakta inerken ve beni silmişken anılarından
Mutlu musun...

Sessiz bir vedayı karalamışken yüreğime ve sensizliği eklemişken sessizliğime,
Ve gebe kalmışken düşlerim düşünmeye ve düşürmüşken sen gözlerimden kendini
Gülümsemelerini topluyorsam ardından ve toplatıyorsan bana şimdi bu hesabı
Mutlu musun...

Emeklerimi hiçe sayıyorsan ve değerini değersizlikle ölçüyorsan adamlığımın
Yıldızları kandırıp beni bırakıyorsan karanlığın kucağına
Umutlarımı tekmeleyip asıyorsan beni ve aldırmıyorsan feryatlarıma
Mutlu musun...

Beni düşünüp yapıyorsan yapmaman gerekenleri ve kaçırıyorsan nefesimi benden
Nefessiz kalıyorsam ve ölüyorsam ardından sessizce ve açık gidiyorsa gözlerim
Ve bana kazdırıyorsan kendi mezarımı
Mutlu musun...