Mutsuzmuşum...
Kendimi mi? Kandırdım,
Boşa mı?sactım o gülücükleri etrafa yıllarca,
Sarkıları boşuna mı? Dinledim,
O kadar sevinçler bosuna mıydı?
Ben mutlu değil miydim?
Boşuna mı?topladım kır ciceklerini,
Her dogan yeni güneşte heyecanlanmadım mı?
Boşuna mı?ördüm saclarımı,
Boşuna mı?süslendim ayrı ayrı heyecanla,
Ben mutlu değil miydim?
Boşuna mı?sevdim seni,
Boşuna mıydı?o kadar gözyası,
Sarıldıgında sıcaklığını hissetmiştim,
Ben mutlu değil miydim?
Arkadaslarım var dı benim,
Sırlarımı paylasarak büyüttüğüm,
Her ayak attıgımda mutluluk bu dediğim adımlarım vardı,
Söyleseniz ya nerede o güzel umutlarım,
Yoksa ben mutlu değil miyim?Allahım!!!
Boşuna mı?düşündüm ben yıllarca,
Koca yürekleri barındırdım kalbimde,
İyiliklerim kötülüklerimden oldukca coktu,
Hayat benim için renkli bir oyundu...
Şimdi boşuna düşünmüyorum bütün bunları,
Boşuna yormuyorum zihnimin akış planını,
Boşuna nefretle bakmıyorum etrafa,
Ben mutsuzmuşum herkes gibi aslında...
Mutsuzluk, mutluluk gibi insanın elinde olan bir şey bence.. Tabi en büyük mutluluk insanın sağlığının yerinde olması.. Şiir içeriği bakımından gayet güzel ve finalde vurucu.. 😙👍
Arkadaslarım var dı benim, Sırlarımı paylasarak büyüttüğüm, Her ayak attıgımda mutluluk bu dediğim adımlarım vardı
😙👍tebrikler şair!
bu genç yaşta mutsuzluğun yükü senin neyine😕😕😕😕😕😕😕😕😕😕😕😕😕😕😕😕