Muzip

Ölüm şaçlarına güller takmış
Ak tenin tertemiz
Ellerin pamuk gibi
Menekşe gözlerin derinlikler de
Dalmışın yine uzaklara
Toprak bir mağbet gibi
Ruhunu çekiyor kendi-ne

O pembe hayallerin
Kum saatine doldurulmuş
Zamanı dolu doluı
Doldurmanı bekliyordu

Ve bitti bütün düşlerin
Kum zerecikleri, tüketiler seni
Bu dünya-da yedi bitirdi sonunda
Ve hadi dediler
Uzatıp ellerini tutun meleklerin

Çoçuklar gibi muzip gülümsemelerinde
Son kez yumdun gözlerini
Bana...