Nacizane
Ne zor işler bunlar bilirim
Anlatmasan da sen, dinledim sessizliğini
Bakarken boşluğa, gördüm eridi içim
Yorgunsun, yorgunum ben de tanıdım seni,
Senin olman gereken yerde duran kim
Gölgesinde Çınarın, tattığın güveni
Aradığını anlatıyor o son resim.
Mutluluğa Koştuğun o yer ki lanetli
Mutluluğunu aldı önce, hem de ne biçim
Sen mi gittin, ıssız bıraktığın yerler mi
Derman olmaz o ellere dönüşün yine, çok elim
Böyledir bu işler aldanır gibi, aldatır kimi
Tutar gibi seni, tutar hayalini elim
Yıldızlar nasıl nacizane sararsa geceyi
Sararan sayfalarına, uzun ve beyaz satırlar ekledim.
İstanbul ../.../.....
Kendini kendinden ayırıp, dışarıdan izlemek. Kendini kendinden ayırıp boşluğa, yollara, yere, göğe katmak. Ve tekrar kendine katmak kendini yeni bir sayfada, günde, hikayede.. Devinerek, halden hale geçerek ama hep ilerleyerek, unutma devam etmek.. Güzeldi şiir. Kaleminize sağlık, sevgiyle..