Nafile

Ömrünün sonuna uyuyan insan şimdiye kadar hiç görülmedi.

Keşke iyi günlerde uyanıp kötü günlerde hep uyuyabilsek de kötü günleri hiç birimiz görmesek. Ama bu mümkün değil. Çünkü hepimiz acıyı, tatlıyı, iyiyi kötüyü, güzelliği çirkinliği göreceğiz ki, hayatta pişip olgunlaşalım. Yoksa hepimiz sürekli suda yaşayan balık gibi olursak. O zamanda sudan çıkınca hemen ölürüz. Öyle değil mi? Şaire hanım.

Güzel bir şiirdi. Bna bunları düşündürüp yazdırdı.

Tebrikler.

Dediğiniz gibi uyanmasa iyi ya hep uyanır. saygılar

Sus uyandırma... o'nun gözlerinde masal ninnilerle uyuyor çocuk büyümesin ...

Islak ve hep sıcak elleri elleri alnında yazısı kara,sızısı al kaderi kirpikleriyle yıkıyor ...

Gözleri sırlarla örtülen yaşam perdesinde son gece rengidir ömrün...

Uyanmasın yarınlara nafile ...

şiirdi okuduğum.

tam tadındaydı.

Yarınlar çok şeylere gebedir.Bugünden tam kestirmek zordur.İhtimalde olsa daha güzeli olabilir.Daha güzeli olması umuduyla.Saygılar.😙😙😙😙😙👍👍