Nafile İbadet Seni Sevmek
sözcüklerin kazasında nafile ibadet seni sevmeye çalışmak
belki vaktini geçmeli senin on ikiden sonra
bozulmalı çocuk büyüler,sıyırmalı yalanını sevda
günahlar kucak açmalı yıldızdan kaçan korkaklara
bukağı üşümeler işlemeli gözbebeklerine
buram buram
kentinden kopan yalnızlığına
bildiğim ne varsa saymalıyım ardından gördüğüm rüyalara
zavallı bir çocuk konmalı hayaller ortası ağır yaralıya
geç kalan olmalı yine acil yardım ekibi çıkmaz sokaklarda
ölmelisin ağır ağır sohbaharında
yapraklarına dolar gibi
sevda kaybetmelisin rh'sız gruplarda
sıfırların terk-i beden olmalı tüm anlarında
solmalı günün ve dünün
öl,
öl ki;
ölüm yakışsın toprak yemiş bedenine
öl ki ;
bir güz mevsiminde tüm gülüşlerini kaybetsin huzur
omzun üstü kara bir ben olsun kaderimiz
seni sevmeli zamanlarda
tüm geçmiş zamanlar noktalanıp
yeni paragraflar açılsın nesir yazgılara
nisyanları duyulsun sahil öpüşlerinde
kabuklarına saklanıp teker teker
deniz yıldızlarını beklesinler kumsallarında
bir garip adam gezinmeli denizinde
havaya kalkıp denizine selam duran her dem
yıldızsız sahillerin,kumsalsız ebemkuşaklarının yalancısı
zor olmalıydı seni sevmeye çalışmak,
dakikada yüzmeliyim her bir yanını
kırmalıyım bizim rekorumuzu,
basit kalmalı şuh rekorlar onun yanında
artan bir rakam sevilerde
sır, rakip betimlerde
bir sineğin kupaya imkansızı dahilinde
bekliyor maça kızı seni elinde değnek
yazgında kötek
nafile ibadet seni sevmek...
bir garip adam gezinmeli denizinde havaya kalkıp denizine selam duran her dem yıldızsız sahillerin,kumsalsız ebemkuşaklarının yalancısı
çok güzeldi
kutlarım
salıkla kalın
''nafile ibadet seni sevmek.'' bunu sevdim işte