Nagehan
Nasıl da değişirmiş duyguların zamanla
Ansızın bir rüyadan uyanır gibi korkulu
Gerçekle yüzleşirken ruhun boy aynalarında
Elinden bırak artık ey felek kahreden balyozunu
Hatıra gibi artık acı tatlı ne varsa dünden kalan
Arayıp dursa da gözler gizli kader okunu
Nihayet ver bahtsızlığa unut artık korkuyu
"Arkama bakmadan nefes nefese düşerken kollarına Nihayetim ol benim, bir armağan gelmiş gibi uzaktan"
Gerçek aşkın farkındalığını yaşamaktaysa benlik, nihayetinedir oysa...
Tebrikler şiire.