Nahrivan

Mevsimler geçip gidiyor,
Yıldızlar gibi kayıyor insanın avuçlarından,
Tutmak istesen tutamaz,
Durdurmak istesen engel olamazsın,
Ben de artık umursamıyorum,
Geçen yılda aynı zamanlardı,
Havalar epeyce sıcaktı,
Ay ışığı dolu bu gecelerde,
Yine aylardan Haziran,
Gençtim, utangaçtım
Ve nasıl da âşıktım!

Kalbimi sevda ateşi sarmış,
Gözlerimi tüm dünyaya kapamıştım,
Sadece insanlara değil,
Rüzgârlara direnecek gücüm de vardı,
Senin olur olmazlarına bile dayanıklıydım,
Anlayacağın ne fena yanıktım!

Bir aşağı, bir yukarı “mehtap sokağı” adımlardım,
Gözleri çakılırdı üstüme kızların,
Ben hiç birine bakmazdım!
Gelip geçen arabalar,
Parkta pinekleyen yaşlılar,
Berber, fırıncı, bakkal, manav,
Hepsi bana aşinaydı…

Tüm konuşulanları bilirdim,
Bazıları laf getirirdi,
Hiç önemsemez kafama da takmazdım,
İşin sonunda nasıl olsa sen vardın!

Sıcak bir şehrin,
Kurak mevsiminde tanıdım seni,
Nasıl da susuzdum
Ve sen Nahrivan,
Bildiğin huysuzdun!
Sebepsiz üzerdin beni,
Buna defalarca şahit olmuştur,
Aklımdan çıkmayan Haziran geceleri!

Aydınlık yeşil gözlerin,
Büyü mü yapıyordu bana?
O yüzden mi titrerdi sesim?
Ne heyecandı ama
Parktaki akasya altına ilk gelişin!
Saat kaçtı hatırlar mısın?
Üçü beş mi geçiyordu,
Yoksa on beş mi?
Aman neyse canım,
Ayrıntılara takılmamak lazım,
Beyaz bir şapkan vardı,
Ten rengin azıcık yanıktı,
Mevsimden olsa gerek,
Dokunuvermiştim yanağına istemeyerek,
İçimden gelmişti be,
Hem aşığım demiyor muydun?
Ne olmuş dokunduysam,
Şimdi olsa yine yaparım Nahrivan!

Yosun kokusu vardı hatırlarım,
Biraz da akasya,
Hala o kokular burnumda,
Ne güzeldi siyah saçların!
Hala aynı mı?
Şimdi nasıldır bilmiyorum,
Ben seni hep o gün gibi hatırlıyorum!

Henüz bir yıl olmuş,
Bu daha ne ki,
Kim bilir Kaç Haziran bitecek,
Ve sen tamamen buralardan gidecek,
Bir daha gelmeyeceksin!
Ben seni yazacağım,
Bazı şiirlerimde adın bile geçecek!
Kurtulamayacağım bu yangından,
Sağ çıkacak mıyım, emin değilim,
Anlıyor musun Nahrivan?
Kolay değil sevmek,
Şıpsevdiydi seninki,
Şimdilerde daha iyi anlıyorum!
Kocaman bir aşktı benimki,
Gel desen koşar gelirim,
İnanmazsın belki,
Ama hala seviyorum!
Sensin kalbimde daima var olacak olan,
Unutur muyum sanıyorsun Nahrivan!


Haziran 1988 / Nahrivan