Nakışlar

Bilmem hangi derde yanayım
Bilmem yandığımda kimi anayım
Yine atlas kumaş gibi sardı hüzün
Yine rengi kalmadı gözümde gündüzün

Ellerimle ilmik ilmik dokuduğum
Her üşüdüğümde sarındığım
Gece diye güne kandığım
Aynalarda bakarak arındığım

Bir nefes gibi soluyorum derinden
Gece bende mehtaba vurgun
Ufka meftun gemiler yorgun
Sensiz yakıyorum gemileri yerinden

Bir rüzgar düşünürüm serinden
Ölüyorum gün be gün derdinden
Bir vuslat beklerim indinden
İdam fermanım verilseydi elinden

Düşünürüm giymişsin atlaslılarını
Durup durup çekivermişsin kaşlarını
Çehreme çevirip bakışlarını
Hiç unutmam ruhumda nakışlarını