Nâme'çar
nâme'çar'
name'çar
selam bahar soluyan
çelimsiz soruları yasakladıysam kalemime
üşümeyi kendime sakladım bilesin
sıcak kentlerin kahverengisinde
bir fincan kahve kokusu bile lükstür ikimize
zaten beceremeyiz ,heyecanlanırız
dökeriz tüm kahveyi ve kahverengiyi
memleket kokulu elbisemizin üzerine
yine dua mıdır gecen
baba mıdır günün
anne midir yarım kalan hecen
dur ağlama hemen
daha Kırlangıçlar var bize selam borçlu olan
hüzn'aver Kırlangıçlar
hani astıma yakalandığımız bir gurbet akşamında
yüreğimizin sıkıştığı ,gönlümüzün daraldığı o anda
yaren olduğumuz kırlangıçlar
birbirimizden çok uzak olmanın sembolü
birbirimize çok yakın olmanın sırdaşı Kırlangıçlar
İşte onlar terk etmedikçe
Ben umutsuz olmayı süresiz yasaklıyorum kendime
Sana gelince,sen baharsın
bahar soluyansın
Neşideler okuyansın terkedilmiş kentlerimizin
Henüz fark edilmemiş gönlü güzellerine
Sana gelince sen ümitsin diyorum
Yoksa ağlıyor musun
Ağlama
Kırlangıç olmak bana düşer
Şehla gözlerinin kahverengi göğünde
Bir inci tanesi olup göğsünde
Saklanmayı da bilirim
Yasaklanmayı da bilirim bir sürgün türküsü gibi
Varlığından güç alıp
Soluklanmayı da bilirim
Süresiz bir eylemin orta yerinde
Ah bahar soluyan
Sen ve ben ikiden çoğuz
Memleket kadar varız
Bu şiirdeki umut kadar yoğuz
Kendine iyi bak bahar soluyan
Neşideler okuyan terkedilmiş kentlerin
fark edilmemiş gönlü güzellerine
Kendine iyi bak
Bir de mektup yazmaktan yorulan ellerine
Farzımuhal
bu şiire daha önce denk geldiğimde de aynı duyguları hissetmiştim
şiire selam diye başlayıp 'Kendine iyi bak Bir de mektup yazmaktan yorulan ellerine' dizeleriyle sonlanan, şiirin ismiyle de örtüşen anlatım şiirin bütünlüğünü çok güzel sağlamış.
çelimsiz sorular ve üşümek Nuri Bilge Ceylan'ın Ahlat Ağacı filmini anımsattı bana. Burada da üşüyen insan nasıl büzülüyor, şekli bozuluyorsa, çelimsizleşiyor. Çelimsiz sorular gibi. İyi yakalamış bir ayrıntı şair tarafından.
Üşümekten sıcak kentlere geçiş, kahverengi vurgusu ve kahve. Geçişler kahveden çıkan renkli bir buhar gibi. Dizeleri tonlamaya benzetirsek birbirine yakın tonlar ve okuyucuyu yormadan.
dua ve dur un ses bakımından yakınlığı, kırlangıçın göç zamanlarında hasretin, ayrılığın, hatta ölümün varlığına bir sembol de olması, her baharda geri gelen kırlangıçlar için düşünürsek bir umut sembolü de olması şiirin boyutunu arttırmış.
kısacası iyi bir şiir okudum, tebrik ederim 👍