Nanenin Tadı Ya da Şiir Tadında Bir Yalan

"pek tabi ben de bilirim o nanenin tadını,
bilirim de söylemem..."

bekareti kaybolan melekler
artık daha masum
oysa kanatsız da sevişebilirdi insan
çarmıhında
ölüm kadar kusursuz
mahrem değil hiç kimseye

tanrı en çok çocukluğuma düşer
sevişmek kaotik bir yanılsama
öyleyse
ömürde çocukluk ne yana düşer
üşüdüm
üstümü örtsen biraz

muhakkak bir fahişe olmalı şiirde
dekoltesinden bin çocuk düşmeli
öyleyse
teşhir edin bütün ayrılıkları
bilirim söyleyerek susmayı
pek tabi ben de bilirim
o nanenin tadını

dudaklarının arasında eriyik
eriyip gidiyor
bir adam intihar ediyor seni görünce
gökyüzü kalabalık toprakla
düşünselliğin felsefik ve spesifik bir incelemesi
bir melek
düşmek istiyor seni bilince

bazısı nane sever
tadına hiç bakamadığı bir likör doldurur usuna
ellerini aykırık sanır
sevişmek ister kendi elleriyle
bir nane şekeri
yosun tutar içinde


leblebi tozu hayalleri sayıklıyordun
ama inanmazsın nasılda uyuyordun
uyandırsam kızarsın