Nar Çiçeği

masumcaydı çocuk yüzünün rengi
incinmiş gibi duruyordu
hem siyah giyindiğin bir gündü
rüzgarın kattığı saçların da siyahtı
insan kalabalıklarında siyah bir gül gibi
ben fark ediyordum sesini
ağladığını görmedim koşarak geçiyordun denizi
nedendir bilmiyorum gözlerin bahar sürgülü

mutlu değildi makasladığın saçların yok yere ağlamış
içinde yalnızlığın kalesi sıkıca kolluyor seni
hangi dehlizler taşıyor hangi şehirleri dolaşıyorsun yüzün yanmış
resimler çizen kuşlarla kalkıyorsun seherleri baharmış
incedir kırılır gördüm duygularını çırpınan bir güvercin
bazen sevinçler kovalıyor yürüyüşlerin bazen hüzünler
acıtan haberler küstürür seni ölümlü dünya halleri
nar çiçekleri anladı gülümseyen yüzünde gözlerini ..