Naran Düşermiş
Dostlar muhabbete mihman olursa
Her abdal gönüle cemre düşermiş
Sevgiyle baş koyup mecnun kalırsa
Ateş i kandilden Naran düşermiş
Düştüğün rüyadır hayra yor gönül
Dertlere tabiptir hal bilen ehil
Sevdayı ne bilir kör kuru cahil
Dost bağı cennetten güle düşermiş
Kalmaz ki gönülde ne kara ne ak
Menzile ulaşmaz sevdasız nahak
Ey nuru cemalim gözlerime bak
Şu benim sineme hazan düşermiş
Gel be deli gönül ne derde düştüm
Aşkın ateşiyle ham idim piştim
Yar elinden ağu bal diye içtim
Kış gelen ömrüme ecel düşermiş
AHMET BOGÜN
GEBZE
20/09/2010/
divan edbiyatına yatkın mükemmel bir kaleminiz var tebrik ederim dost şairi
bugün okuduğum güzel bir heceydi duygu,uyum ve ahenk vardı şiirde, sevgiler...
nara düşen gönüllerde böyle dizelere düşermiş....