Narçiçeği

Yaşadığım ömür mevsimlerden ibaret olsaydı
Sonbaharım olurdun ilkbaharım olurdun
Yalnızca iki mevsimden ibaret olurdun
Eylülde seninle doğardım,
Nisan çiçeğinle hayat bulur açardım.
Sen yalnızca iki mevsimimden ibarettin...

Kızdığında en deli en hoyrat rüzgarımdın
Senin rüzgarın beni senle nereye savursa razıydım
Ağladığında göz yaşlarınla ıslanandım boğulandım
En şiddetli yağmurlarda kalmışcasına çaresizdim...

Her gülüşünle doğardı içime bir güneş
Sendin yalnızlığıma yoldaş, yanıma eş.
Yoktu sana benzeyen sen en güzeliydin
Yürüyüşün endamın yani kısacası bam başkaydın...

Gecenin en karanlığı bile beni ürkütmezdi;
Simsiyah saçlarını anımsatırdı
Ölüm bile korkutmazdı;
Diğer tarafta da sana kavuşmak vardı.
Ya hiç çıkmasaydın karşıma
Ya hiç sevemeseydim seni
Sen geldin ömrüme seni çıkardı karşıma diye
Rabb'ime olan şükür dualarımdı...

Oysa şimdi yoksun! Olmayansın da
Ben ne kadar olmak istesem de yanında
Sen bir o kadar istemeyensin
Beddua çıkmaz dilimden inan
Ah etmem edemem Canın sağolsun...

Hani seni kaybetmeyi hak etsem
İnan hiç üzülmez hiç kahretmezdim
Hani benden başkası seni çok sevse
İnan senin mutluluğun için senden çok sevinirdim...
Gözüm geride kalmazdı arkama bile bakmadan çeker giderdim.

Oysa benim dünyamda;
Bütün hayallerimin baş mimarıydın,
Şimdi kimin dünyasında kime?
Hangi kişinin hayallerini süslemektesin?

Bahçemdeki tüm çiçeklerin en güzeli sendin
Başkası değil!
Olmadı olmayacakta...
Oysa benim baharımda; ''Narçiçeğiydi'' Rengin
Şimdi başkalarının baharında hangi renktesin?...