Nasihat

Dur diyecen bildiğin bir talana
İnsan oğlu esir olmuş paraya
Arada bir bakınmalı aynaya
Her gördüğün yüzü sindiremezsin

Bir salkıma dövdürürsen bağcıyı
Kollar isen etrafında yağcıyı
Ana yüreğinde yanan acıyı
Malla mülkle asla dindiremezsin

Sen sen ol hep mazlumu dinle
Girmek insanlıktır fakir gönlüne
Yetim hakkı yemiş kanlı el ile
Fakir fukarayı giydiremezsin

Onur edep haya seni giydiren
Ne olurmuş asla bilinmez giden
Dualarla koyulduğun kabirden
Ne hal içindesin asla bildiremezsin

Dost elini tut elin olsa da kanda
Ne krallar keyif çattı sarayda
Zalimin elinden tuttuğun anda
Mazlumun yüzünü güldüremezsin

Şahsiyetli insan doldur torbana
İtibar etmeyecek aklın yalana
Sokakta tekme vursan hayvana
Aynada yüzünü sindiremezsin