Nasihat

Ne dostuna dost de, düşmanına düşman
Bu sahte dünyada çok olursun pişman.
Seçemezsin önce yılanın sesini,
Görürsün hayatın bomboş cilvesini.
Ve anlarsın bir gün dersin ki yaşamak;
Unutma ki dostum, derde kucak açmak.
Hayat dediğin şey, acılı şamardır,
Kin, irin ve nefret, kan kusan damardır.

Ne dostuna dost de, düşmanına düşman
Bu sahte dünyada çok olursun pişman.
Düşmanın da düşman değildi bir zaman,
Dost gördüğün belki düşmandan da düşman.
Menfaat derdinde nice insanlar var,
Bilki etrafını kızıl ateş sarar.
Varlık içinde var, yokluk ile yoksun
Yokluk ile sefil, varlığınla toksun.
Şimdi yol yakınken kendine gel, doğrul
Öz benliğine ve kabuğuna kurul.