Nasıl Anlatırım
Neyle, nasıl başlarım?
İçimdekilerin telaffuzunu yapmaya...
Cesaretsiz bir kalbin esir kalmış yaşamında...
Yaşamında gördükleri ya da çektiklerini...
Serüvenli yollara çıkış,
İnsanların suretinde kalıplar,
Sahipsiz elbiseler...
Görünmeyen ruhlar ve de canlılar...
Gizlenemiyorum yeryüzünün renklerinde,
Görkemli yapılar saklayamıyor varlığımı.
Yalnızlık sarmalıyor her yanımı...
Dağlar örtüsüz, modaya misal
Değişimler ışık hızında ilerlerken,
Farkedilmemiş yaşamlar...
Neler karaladığımı bilmeden,
Dugusuz ve de ruhsuz satırlar...
Arafta kalmış gibi sözcükler...
Bilmiyorum nasıl anlatırım?
Yolda kalmış bir yolcunun öfkesini,
Bir tabeladaki km'ye bakarken ki mutluluk veya sevinçli yüz ifadesini...
Hangi semboller karşılar ki,
Beynimdeki akıl tutulmasını?
Ters lalenin döktüğü gözyaşlarını,
Bilmeyen kaç bin,milyon,milyar insan var?
Bir çiçeğin dramatik hikayesini...
Hatıralarda kalmış çocukluk arkadaşlıkları,
Liseden kalmış aşklar,
İlk ayrılıklar...
Nasıl, neyle anlatırım?
Üstümden geçen rüzgarın vahşetini,şefkatini...
Yüreklerde merak ettiklerim,
Karanlıkta kalmış bir çocuğun yaşadığı korkuyu...
İçimdeki fırtına, öfke, neşe, karamsarlık?
Nasıl anlatırım... ?
Bir işçinin nasırlı ellerini, umutlarını,
Babasının akşam gelirken elinde,
Ne getirir heyecanıyla bekleyen çocuğun sabırsızlığını...
Nasıl anlatırım?
Bağrına basarken toprağın,
Cansız yatan bir bedeni,
Arda kalanların yanağında süzülen gözyaşlarını...
Yurdumun dört mevsim slüetini,
Yaşam uğruna kurulan hayalleri,
Dünyaya yeni gözlerini açan küçük bedenlerin ağlayışını...
Nasıl anlatırım?
Yağmuun yere çarpma anını,
Bir sevgilinin ayrılırken,
Yanağından kayıp giden gözyaşını...
Nasıl anlatırım... ?
Teşekkürler Yusuf Bey
Anlam dolu bir şiirdi... Bence çok güzel anlatmışsınız... tebrikler