Nasıl Anmıyayım Köyüm Ben Seni.

Öyle rahattı ki sende kafamız
İkindi çayında hoştu sefamız
Şu zalim gurbette bitmez cefamız
Nasıl anmıyayım köyüm ben seni,
Gurbet gibi üzmemiştin sen beni.

Sabah seherinde ne hoştu havan,
Kar boran tipide çıhardıh avan
Baharın peteğe benzedi ovan
Nasıl anmıyayım köyüm ben seni,
Gurbet gibi büzmemiştin sen beni.

Orah tırpan alır girerdıh içen,
Huzuru yaşardı tarlanı biçen,
Dert tasa görmezdi yaylana göçen,
Nasıl anmıyayım köyüm ben seni,
Gurbet gibi ezmemiştin sen beni.

Bağ bostanın doğal idi hormonsuz,
Dertten uzak yaşaridik dermansız,
Şehirde günümüz geçmez fermansız,
Nasıl anmıyayım köyüm ben seni,
Gurbet gibi süzmemiştin sen beni.

Sende tasasızdı yaşayan kafa,
Rağbetkardın sefil garibe safa,
Gurbette hak hukuk dizilmiş rafa,
Nasıl anmıyayım köyüm ben seni,
Gurbet gibi düzmemiştin sen beni.

İşten aştan tasasızdı başımız,
Konu kumşumuzda yoktu şaşımız,
Yaban elde bitmez hiç telaşımız,
Nasıl anmıyayım köyüm ben seni,
Gurbet gibi cızmamıştın sen beni.

Yazın bir başkaydı,güzün bir başka,
Her mevsimin hoştu gelirdim aşka,
Bu günde bağrında olsaydım keşke,
Nasıl anmıyayım köyüm ben seni,
Gurbet gibi yazmamıştın sen beni.

Mahmut der fermanım,kötü yazıldı,
Ölmeden mezarım,hazır kazıldı,
Şu yaban ellerde,huyum bozuldu,
Nasıl anmıyayım köyüm ben seni,
Gurbet gibi bozmamıştın sen beni.

14-08-2010 Cumartesi