Nasıl Bilirdiniz?
Uzak şehirlerin yalnızlığında,
Çığlıklarını savuran martılar,
Selam söyleyin benden aşkla,
Geçmişteki tüm yitik sevdalarım,
Söyle ki tüm insanlar mutlu olsunlar,
Sevsinler birbirlerini menfaatsizce,
Ancak bizleri sevgi paklar,
Yüce yaradan sağlık versin hepinize,
Yitince ellerinizden anlamsızlaşır hayatlar,
Güvenmek yalan olur gençliğine,
Çığlıklarını semaya bırakan martılar,
Ölüme meydan okurcasına ayaktayım.
Ben olmasam da şiirler yazılırlar,
Alnıma yazılan yazım gibi,
Kıymet bilsinler söyle onlara,
Giden hiçbir şey geri gelmez ki.
Uzak şehirlerin kimsesizliğinde,
Sarı ışıkların altında yazanlar,
Selam söyleyin tüm dostlarıma,
Gönül dolusu selamım var,
Kalbini kırdığım üzdüğüm varsa,
Bilerek ya da bilmeyerek,
Helallik isteyin benden yana,
Söyleyin helal ettiğimi,
Değerini bilsinler ellerindekilerin,
Akıp gitmeden zaman avuçlarından,
Kum taneleri misali,
Ve düşlerini hep pembe tutsunlar,
Yitince düşleri,
Vazgeçmeden savaşsınlar,
Ne varsa yitirdikleri için,
Söyleyin şairlerim, unutmasınlar,
Dualarına birileri dâhil etsin.
Aşka içinde ayrılıklarda var.
Kimseye kalıcı değil bu dünya,
Unutmasınlar, unutulmasınlar.
Uzak şehirlerin sessizliğinde,
Şarkılarını söyleyen insanlar,
Benim içinde söyleyin bir tane,
Yüreğinde gömüldüğüm mezarlıklar,
Çınlasın sizin sesinizle,
Yuvasız bir kuş görünce hatırlasınlar,
Bu dünyadan göç edince,
Nasıl bilirdiniz diye sorulunca,
Çınlasın kulakları tüm sevenlerin,
Birileri çıkıp ismimi ansın.
İyi bilirdik desin.
Uzak şehirlerin efkârında,
Gökyüzüne nağmeler bırakanlar,
Arada bir karışan ney sesi,
Yalnızlaşan kalabalıklar,
Ne olur unutmayın beni,
Ney inlersen bir kere,
Benim içinde de inle,
Anlat beni aşkla,
Vedaları sevmem ama
Vuslatı çağırırken saatler,
Akreple yelkovan mecbur kılarsa,
Kenetlenir aşka uzanan eller.
Yaşlar düşer yanaklara.
Anlamını yitirirken hayaller.
Uzak şehirlerin yalnızlığında,
Aşka dem vurunca gözler,
Dudaklarda gizlenince,
Köylü bir çocuğun utangaç,
Ama saf tebessümleri,
Ve omuzlara düşünce,
Yılların birikimiyle bir beden,
Giderken veda etmeden,
Sessizce yol alırken,
Açılan yeşil kapılarda,
Sorun onlara alınan yol boyunca,
Cevapsız kalmasına izin vermeyin,
Sorulan en nadide suallerin,
İlerlerken kimsesiz,
Cesaret edemezseniz,
Ben sorayım kendi adıma,
Bu adamı nasıl bilirdiniz?
Not: Susar gözlerindeki çığlıklar / Bir an şaşkın kalırsın / Gidenler rahatına düşkünler / Mesuttur yerlerinde sanırsın / İçeri girersin kapılardan / Alışılmıştır artık gidilecek yollar / Adımlarını atarsın / Ardından gülerler / Bilmiyor garibim derler / Bilemediklerinle kalırsın / Bir an şüphelendirir seni gülüşü / Adını zikredersin / Soğuk ifadelerle cevap verirler / Basit bir günde / Anlam veremezsin / Ahmet Bey'le görüşecektim / Üstüne dikilir bir faninin gözü / Soğuk kelimelerle cevap verilir / Öldü...
Uzak şehirlerin sessizliğinde, Şarkılarını söyleyen insanlar, Benim içinde söyleyin bir tane, Yüreğinde gömüldüğüm mezarlıklar, Çınlasın sizin sesinizle, Yuvasız bir kuş görünce hatırlasınlar, Bu dünyadan göç edince, Nasıl bilirdiniz diye sorulunca, Çınlasın kulakları tüm sevenlerin, Birileri çıkıp ismimi ansın. İyi bilirdik desin.
Kutlarım Baki bey güzel bir şiir okudum.
Aşkın ölümle perçinlenmesini anlatan güzel bir şiir okudum tebrik ederim Baki Abi👍 ... .Saygıyla..'
kardeşimm nilgün hanımın ağzına sağlık ne güzelde söylemiş..yazdığın her şiirde şiir tadı var ancak en önemlisi her mısrada iyi doğru bir insan izlenimi var ömrün uzun olsun 👍
Baki bey sanırım okuyunca soğuk(özünde sıcak) satırları titrer insanlar ve sevgiyle sarılırlar birbirlerine zira bu işin son'u var bilinmeli,kimse kimseyi üzmemeli.Güzel bir hatırlatma olmuş sağolun.kalemizi yüreğinize....
tek kelimeyle harika bir paylaşım olmuş baki bey sevğiyi, hayatı, hayatı sevğiyle bütünleştirmisiniz ve anlam dolu insanı düşündüren güzel bir şiir olmuş
kocaman tebrikler👍👍👍👍👍