Nasıl Bir Dünyaymış Bu Ben Anlamadım

Mutluluk yasakmış ömrümce benim.

Hep gam, hep keder yazılmış alnıma benim.

Hep terk edip gitti beni sevdiklerim,

Nasıl bir dünyaymış bu, ben anlamadım.

Yılgın gençliğimin hatıraları silinmez,

Açılan yaralar kapanıp geçmez.

Belki bir gün, derim ama kaderim gülmez.

Nasıl bir dünyaymış bu, ben anlamadım.

Sorduğum soruların cevabı yoktu.

Yıllar, içinde her birini yuttu.

İzini bırakmadı yüzümde gözyaşlarımın, kuruttu.

Nasıl bir dünyaymış bu, ben anlamadım

Nasır tutmuş yüreğimden tutmadı bir yürek.

Dedim ya, bu dünyada neyime gülmek.

Hasretleri günlere bir bir bağladı felek.

Nasıl bir dünyaymış bu, ben anlamadım.

Dertlenme sen felek, gönlüm razıdır senden.

Üstüme düşürdüğün, gün ve gecelerinden.

Hep bir manâ buldum verdiğin derslerinden.

Nasıl bir dünyaymış bu, ben anlamadım.

Zaman çok hızlı geçti, yok oldu hatıralar.

Soldurdu ağaçları, döküldü tüm yapraklar.

Çukuruma atıldı, kürek kürek topraklar.

Nasıl bir dünyaymış bu, ben anlamadım 

Oktay ölür de gider, adı kalır kâğıtta.

Kavuşamadığım sevgili, sana da bulundum atıfta.

Sana olan sevgim, söylenmez dinde yazmaz kitapta.

Nasıl bir dünyaymış bu, ben anlamadım.