Nasıl Buldum Ben Seni

Duyarsız bir hayatın sonsuzluğuna...
Yenilmek üzereyken buldum ben seni...
Bir garip yetimin kırılganlığına...
Hıçkırmak üzereyken buldum ben seni...

Rahmet yağarken kimsesiz yüreklere...
Sağanakta bir damla,süs oldu gözlerine...
Kelebeklere imrenip yaparken sen nazire...
Işığa uçmaya razıyken buldum ben seni...

Kurtulmuşların mahpus/kelepçeli yüreğinde...
Çaresiz bir çocuğun,haykırırken sesinde...
Dost bildiğin firavunların kararmış sinesinde...
Huzur-u kimyay-ı ararken buldum ben seni...

Değerli ne varsa yok olmuşluğunda...
Alemi Ervahın sonsuz yalnızlığında...
Aymazların umut yoksunluğunda...
Umudunu kaybederken buldum ben seni...

Enaniyet deryasının en ulaşılmaz yerinde...
Kibrin yükseldiği zirvenin en yücelerinde...
Benliğin prim yaptığı,zamane sahnesinde...
Mütavazilik perdesiyle buldum ben seni...

Garabete bulanmış o yüzsüz simalarda...
Hayasızlığın sınırı el almış diyarlarda...
Bu Garibin kimsesiz kaldığı zamanlarda...
Benliğimde ben olduğunda buldum ben seni...

Seni sen olduğumda sevdim ben seni...