Nasıl da mutluyuz...

Neydi aradığım bilmem,
Ya da aramak için mi gittim?
Berber Şefik sok Saadet apt.no:43/45
Yirmi sene sonra en mutlu olduğum o senelerdeyim...
Biz bodrum katta;
O karanlık, rutubette
Ama nasıl mutluyuz,
Nasıl kahkahalar;
Sanırsın dünyanın en zengini biziz..
Ev kira, baba çoğu zaman hasta,
Elektrikler kesilir 2-3 günde bir,
Ama biz ne kadar mutluyuz lüks lamba aydınlığında;

Ben Babamın kucağında;
Ablamlar etrafımızda,,
Hikayeler anlatır baba,
elleriyle bişeyler yapar gölgesi duvarda;
Kahkahalar çınlar o duvarlarda,
O ne! soba üstünde patlıyor bişeyler;
hmm anne kestane pişiriyor.,
Ama baba düşünceli,
Ama anne içten içe sıkıntılı;
Nasıl ay sonunu getirmeli.,,,,
Baba intihar eşiğinde neredeyse,
Der bir daha mı denemeli....

Ancak hikaye devam etmeli;
Beş kız bu korkuları bilmemeli,,,
Baba bir zaman sonra;
Başlar Bakırköy düşünen adam heykelli
hastanede devamlı kalmaya;

Bütün yük Anne de ;
Duvarlarda çınlayan kahkahalar;
Mum ışığıdaki babanın gölge oyunları;
Geçmiş Karanlık aydınlığın huzurunda;
silinmeyecek anılarda.....

Berber Şefik sokak Saadet apartmanı
no:43/ 45...
Nasıl mutluyuz o senelerde bu adreste...