Nasır Tutmuş Çocukluğumuz

Elma şekeri lezzetinde oyunlar oynardık.
Sen kocaman kara gözlerinle bakarken ardına,
Ben yaralı bir kuşun kanadına takılan,
Nasır tutmuş çocukluğumuza el salladım,
Uçurtmaya takılı kalmış hatıralara...

Baktık, hayat denilen uzun ama kısa yolculukta.
Zamanı geriye çevirmek ne mümkün!
Çocuksu düşler ardına saklanmak,
Eskisi gibi ağlarken masum olmak.
Ne mümkün,yitirdiğimiz şeyleri geri getirmek,
Kaybettiğimiz babamızın,
Sıcak kucağında teselli,
Yumuşak bakışlarında cesaret bulmak.

Şimdi sen asker oldun kardeşim!
Zaman denilen değirmen bizi de büyüttü,
Biz çok istemesek de.
Büyüdük biçare.
Gökyüzünden ebemkuşağın eksilmesin.
Yetimlik boynunu büktürüp,
Kolunu kanadını kırmasın askerim!

Bir an kapatsak gözlerimizi,
Çocukluk günlerindeki gibi,
Neşe içinde parkta koştursak,
Sen bana kızıp ağlasan yine,
Çocukluğun verdiği inat ile.
Tatlı tatlı atışsak.

Nasır tutmuş çocukluğum,
Çocukluğumuz,
Şimdi tatlı düşlerimizde esir yine.

25 Eylül 2008 39 şiiri var.
Yorumlar (3)
  • 16 yıl önce

    Nasır tutmuş çocukluğum, Çocukluğumuz, Şimdi tatlı düşlerimizde esir yine.

    derin şiirdi tebrikler

  • 16 yıl önce

    kalemin daim olsun çok güzel bir şiirdi

  • 16 yıl önce

    şimdilerde affan dede ye para verip geri alamayacağımız çocukluğumuz...kardeş başkadır.gün gelir insan,aradaki tatlı atışmaları da özler.o atışmalar hep tatlıdır zaten.herkesin kardeşi asker olamaz ama.lutuftur bu.kıymet bilmek gerekir.Allah kavuştursun askerdeyse kardeşiniz.hayırlısıyla borcunu ödeyip döner inşallah.