Ne de Çok Özlemişiz Gökyüzünde Barışın Renklerini

Ne de Çok Özlemişiz Gökyüzünde Barışın Renklerini

Aldanmayın gecenin mehtaplı ışıltısına,

Sanmayın ki geceyi aydınlatan aydır.

At gözlüğüyle bakanlar göremez gerçek aydınlığı,

Aydınlık soran,sorgulayan,düşünen beyinlerdedir.

Özümseyin yaşamın güzelliğini,

Benliğinize sindirin dünyanın güzelliklerini,

Ruhunuzu okşasın mavinin tonları,

Yüreğinizi ferahlatsın yeşilin tonları, 

Doyursun benliğinizi toprağın kokusu

Uçsun güvercinler,

Kanatlarını açarak özgürce uçsun tüm kuşlar,

Martılar süzülsün deryaların mavi enginliğinde,

Dalgalar hırçınlığıyla dövmesin kumsalları,

Üşümesin körpe bedenler deryaların karanlık sularında.

Bak dostum,

Sözde demokrasi, din, medeniyet

Ve İnsanca yaşam adına,

İnsanlık dışı barbar vandalların insanlara yaptıklarına bak.

Havada barutun kokusu,

Toprakta cansız on binlerce masum beden,

Açlıktan bedenleri iskelete dönmüş milyonlar,

Yurtlarından sürgün yüz binler

İnsan olana fark etmez,

İnsanların rengi, dili, ırkı, cinsi, cinsiyeti,

Dünya beyaza da yeter siyaha da,

Dünya insanı da besler,hayvanı da.

Benliğinde insanlık olduktan sonra,

Dünya sana da yeter bana da,

Dünya milyonları da besler milyarları da.

Ne de çok özlemişiz gökyüzüne özgürce haykırmayı,

Ne de çok özlemişiz gökyüzüne özgürce kanat açmayı,

Ne de çok özlemişiz gökyüzüne çiçekler saçmayı,

Ne de çok özlemişiz gökyüzünde barışın renklerini.

Umutlar tükenmeyecek barıştan yana,

Yeşerecek barış umutların ışığında.

***

/ "Ne de çok özlemişiz gökyüzüne kansız bakmayı" / 

Dinçer Demirel