Ne Denir Ki

Tahta bir masa,
Tahta bir sandalye,
Ve amansız uzaklardayım.
Gün doğmuş, gün batmış,
o çok sevdiğim şehirde, bihaberim.
O muhteşem yılların bedeli gözlerimde,
Hayasızca elde ettiğimiz kahkahalar,
Umarsızca ıslandığımız güz yağmurları.
Söylenecek fazla birşey yok işte,
Dudaklarım kuru, gözlerim yandı,
Yanında yokum, ellerim bağlı.

20.08.96-Erzurum