Ne Fark Eder

aldığım her nefes bütün farkındalıkları bitiriyor
çaresiz varışların terkinde geriye tüm adımlarım
silinen anların geriye dönüşlerindeyim
bekledim seni kuzeyde kırık kanadımla
baharın gelmesini,seni bekledim
anı tanelerinden yapılmış saate baktım
tırnaklarımla inşa ettiğim kule
yıkıldı şiddetli bir depremde
aynı senaryoyu farklı başrollerde
yaşamakmış suçum
üzerimden geçen büyük adım
derin yaraların kapanmayan izleri olmuş
beni büyütmüş benle birlikle büyürken
sever gibi yapman bile
kirli kanımı temizliyormuş
hayata attığım ilk adımlar değil
sana attıklarımmış karşı duruşum
hayata ettiğim ilk küfürler değil
sana ettiklerimmiş zehirleyen beni
mahkum eden bakışların altında
umutsuz bir göz uzaktan izlemiş
gecikmiş kararların alındığı
bir mahkeme soğukluğu büyütmüş beni
ne işe yaramışki depresyon hapları
ve uç uca eklenmiş kısa sigaralar
yan etkilerini bile tedavi edemeden
kabusların tetiklediği karanlık bozgunlarda
haykırışlar kaldı bi tek

evet bendim gitmek isteyen
olmayan bir dünyaya yolculuktaydım
bana söyleyen olmadı o hayali limanın olduğunu
attığım adımlardı kanımı son damlasına kadar emen
hiçbirşey temizleyemedi ruhuma dökülen kara mürekkebi
hiçbirşey kırışıklıklarını düzeltmedi ruhumun
sendin o,ve çok iyi biliyordun
uçurumdan düşüşümü
ileriye atabileceğim son adımında
gözlerimin huzurla kabuslara dalacağınıda
her doğa olayının biteceğini
bildidiğin gibi,bildiğim gibi
evet bendim o....