Ne Garip

Ne garip..Senin için yazdıklarımı..

Bir başkası için okuyorum artık..

Bir başkası var artık..

Zehir zemberek düşlerimde..



Ne garip..

Sanki sen hiç olmadın..

Ben ellerini tutmadım..

Çekmedim içime..

Genzimi ta kalbime kadar yakan..

Nefes kesici kokunu..



Ne garip..

Masmavi gökyüzümü..

Siyaha çevirmiştin giderken.

Kırmıştın hani hayata toz pembe bakan

gözlüklerimi..

Şimdi ne simsiyah gökyüzü kaldı..

Nede tek çervesi kırık.. O Tozpembesi gözlük..

Sildiler hayattan tüm düşlerimi..

Aldılar daha yaşanmamış gençligimi..

Parçaladılar ihanet kokan ellerle..



Ne garip..

Şimdi görsen acırsın bana..

Ben seni böyle bırakmadım

Böyle incitmedm der..

Sarılırsın boynuma..

İşte senin bile yıkamadıgın beni..

Saçıp attılar dört birt tarafa..



Ne garip..

Yine Zehirden sözcükler yaktı canımı..

Yüzünü unutsam bile..

Unutturamaz kimse ahımı..

Ve yine bir gece yarısı..

Tam sabaha karşı..

O, ihanet kokan eller..

Aldı benim canımı..




OzaN EmiR ÖZCAN

28.06.2012