Ne Gerek Vardi!..

Yakmaya yeterdi içten bakışın;
Yanardağ olmaya ne gerek vardı;
Seninle var oldum senle biterim;
Saçını yolmaya ne gerek vardı...

Dudakların suskun gözlerin suskun;
Birtanem diyordu sözlerin suskun;
Ocağım küllenmiş közlerin suskun;
Aklımı almaya ne gerek vardı...

Sen doğan güneşim sen doğan ayı'm;
Sen benim kalbime can veren payım;
Fincanımda kahve, bardakta çayım;
Boşalıp dolmaya ne gerek vardı...

Sevdan yüreğimde sırlı bilmece;
Seninle başlıyor biten her hece;
Uykuyu gözümden böyle her gece;
Gelip de çalmaya ne gerek vardı...

Şimdi sensizliğin sesini duydum;
Sanki yokluğunda şeytana uydum;
Gözüme en hazin yaşları koydum;
Ahımı almaya ne gerek vardı...