Ne Günlerdi
Biz ilk sigaralarımızı
Kaçak göçek
Dağıstan pide kebap salonunun
Zula bir köşesinde içerdik
Utana Sıkıla
Pide yaptırmaya gittiğimizde...
Yaş on yedi
En kıdemli çırak biziz dükkanda
Patronun oğlu olsak da
Ustalara saygımız var yine de...
Bizde büyüyünce
Usta olacaktık nasılsa
Benimde çıraklarım olurdu illaki
O zaman onlar giderdi
Yemek memek almaya
Bizde coşkuyla devam işe dalmaya...
Bakkal Amcada
Tereyağını ara ki bulasın
Sana yağı bile karaborsa
Haliyle çaktırmadan tezgah altından
Ne günlermiş be
Şimdi kimse yüzüne bakmıyor sananın...
Bazı çıraklarda Danhill ile Malboro var
Nereden buldun oğlum diyoruz
Almancı dayım var diyor
Arada sıkıştığında
Bir iki bize de veriyor
Yabancı sigara ile yakalandın mı
Doğru Karakola...
Boyacı Kadir Abi'de
Her ayakkabı boyatmaya gittiğimde
Aynı türküyü söylüyor
"Sen Artvinli bende Karaköseli
Gel ikimiz dertleşelim buradaaa
bele buraada bele"
Ne günlerdi
İnsanlar temiz saf yardımsever
Bu sokakta kızdı mı
Bir tek Deli Zeki Söver
Yetki onda
Gençlik işte hem damarda hem kanda...
Tebrik ederim Ahmet ağabey. Yine seksenlere gidip geldik. Sana yağını yeni açıp tabağa koyunca bir başka oluyordu kahvaltılar. Yanında da el yapımı gül reçeli. Şenlik olmanın da getirdiği bir sevinç vardı tabii. Şimdi tereyağı yiyoruz ama ruhlarımız yalnız.