Ne Güzelsin Eylül
Yaz aşkları biter,
Kalıcı aşklara yelken açılır
Kalp bir başka atar,
Dudaklarda sıcak bir tebessüm
Sokaklarda yapraklarla
Savrulur duygular,
Ne güzelsin Eylül...
Valizler toplanır
Sahiller boşalır
Kimi kalabalıktan
Kimisi sadelikten hoşlanır
Hafiften eser rüzgarlar
Bahçede sallanır pembe bir gül
Ne güzelsin Eylül…
Çeker elini sıcaklar
Serinlik merhaba der
Omuzlarda şallar
Şenlenir kadınlarla caddeler
Uçuşur Kızılgerdan’lar
Toparlanmıştır Ağustos
Yaza atılır bir virgül
Ne güzelsin Eylül…
Gece muhabbetleri iyidir
Sıcacık çaylar içilir
Koyulaşır sohbetler
Geçmişe bile gidilir
Yaşanır çoğu şey yeniden
Sızlar hafiften gönül
Ne güzelsin Eylül…
Saklanır kuytulara bazıları
Görünmez sanır kendini
Yok olmak ister zamanda
Ekmemiştir aşkı sevgiyi
Eli boş kalır harmanda!
Uyku da tutmaz ki
Gözler hep arata
Kalmasa bile tahammül
Ne güzelsin sen Eylül…
Hayat girdabında kaybolan yitik ruhların son durağıdır Sonbahar.
Güzel ötesi hayatın ta kendisini yansıtan bir şiirdi.
Tebrikler ve teşekkürler Sayın Şair.