Ne Kadar Az

ilk insan olarak kalbinizden geçenleri söyleyin
suları ve ağaçları karıştırmadan
yağmur yağsa ve ıslansak
bulutlar ötesinden gelmiş
gözlerimizi nasıl kapatacağız

arkamı dönsem
büyümüş ağaç uzamış yol ve hatırası
ve yalanlar söylesem kendime
içimde kıvranan bu sonsuzluğu
nasıl anlatacağım

bir kaç asır çeneni kapat
artık yol alırken sıfatını kaybetmiş biri oluyorsun
unutulur mu deme unutuyorsun
zamanı uykusunda geçirenlerin hayali
ve yansıyan suyun meali oluyorsun

ne kadar az
beni tenimden ayırıp buğulandıran
azabınız bu kadar mı
oysa razıydım fazlanız dan gelene
ve gelmeyene
birden bire üstüme

çıkar kendini
parçası olduğunu unutmadan gökyüzünün
aklın nöbetine kanmış biri bile değilsin şu an
yaz gölgelerden geçen kırlangıçların dansını
unut
hatırlama olan biteni
gül
güller içinde sefil

yanaş biraz daha
ölümlü dudaklarını öpsün tanrılarımız
bilsinler ki çok yakın atıyordu
Allaha inan yapraklarınız.