Ne Kadar Çırpınsam da

Zehir zemberek gibi sızlıyor yaram...
Onlarca kez ölüyorum adeta...
Dayanılmazlığın ötesinde bir acı kucaklıyor beni...
Yorganıma sımsıkı sarılıyorum;
Beni terkeden hayallerimin acımasızlığında...
Esen yel götürüyor tüm tatlı hatıralarımı
Peşine takılıyorum...
Ne kadar çırpınsam da yetersiz kalıyor umuda attığım her kulaç...