Ne Kışta Zemherimsin Ne de Yazımsın Artık

Bir zamanlar baharı yaşadım gözlerinde
Ne kışta zemherimsin, ne de yazımsın artık.
Hasret kokan satırlar, okudum sözlerinde
Ne dilde avazımsın, ne de yazımsın artık.


Biliyorsun diyordum; bu canım sana feda
Sanki kulak mı verdin inleyen o feryada
Yoksun şimdi okyanus dediğin o deryada
Ne yüzdeki tebessüm, ne de sızımsın artık.


Senden başka hiç kimse görünmezdi gözüme
Bir kelamın duyulsun gün doğardı yüzüme
Ömrüme ömür diye sen doldurdum özüme
Ne zor günde yokuşum, ne de düzümsün artık.


Kederde yüzüyorduk, hüzün dolu gecede
Gözlerden gönüllere, çözülmez bilmecede
Ne kadar can yakmıştın, kelimede hecede
Ne dilimdeki türkü, ne de sazımsın artık.


Gözlerim kapalıyken, rüyalarda yoruldum
Sanmıştım ki bir zaman, sevdalıca vuruldum
Şafak attı uyandım, su misali duruldum
Ne karanlık gecemsin, ne gündüzümsün artık.