Ne Konuşabilirsin Ne Susabilirsin Bütünüyle
Bazen,
Ne konuşabilirsin, ne susabilirsin bütünüyle..
kendine geveze,
dışına suskun
bir hayat çizersin gözlerine.
kim bakar, kim ne anlar,
kaç dile çevrilir yaşamın, bilemezsin.
kirpiklerini usulca eğer, susarsın...
bazen,
Ne konuşabilirsin, ne susabilirsin bütünüyle..
Sadece içli bir ağlamak olur
Şiirlerin.
Bir çocuğun elinden
Fırlayıp
Seken bir çakıl taşı gibi
Dalıp çıkar birilerinin hayatına kalbin.
Kalbin ağzında,
Bir söz arar kendine,
Dolanır dilinin aksak ayaklarına.
Söyleyecek bir şey bulamazsın...
Susarsın.
bazen,
Ne konuşabilirsin, ne susabilirsin bütünüyle..
Aklına bir kelime düşer
Yavaşça bedeninden aşağılara iner.
Takılır kalır yüreğinin
O hassas süzgecinde.
Tortusu içinde sızlar, belki de ömrünce.
Konuşsam dersin,
birileri incinir diye
sen kendini incitirsin...susarsın.
bazen,
Ne konuşabilirsin, ne susabilirsin bütünüyle
Aslında her kelime biraz eksik
Biraz da yetimdir.
Hiçbir cümle tam olarak
Bu halin değildir.
Bir şey anlatayım dersin,
Sözcüklerin birbirine küser,
Sen kendine küsersin...
Susarsın.
bazen,
bir yabancının memleket gibi
sıcacık bakan gözlerini
alıp,
örtmek istersin
üşüyen yalnızlığının üzerine..
işaret parmaklarının uçlarını
birbirine değdirip
durdurmak istersin işgüzar zamanı
Hayatın en olmadık yerinde.
Olmadık dedim ya, olmaz...
Susarsın.
Bazen,
Ne konuşabilirsin, ne susabilirsin bütünüyle..
Beyaz bir mektup kağıdında,
Nemli bir mürekkep olup, ağlarsın.
Okunsam dersin, anlaşılamazsın.
Temize çekmeye değmezsin.
İyisi mi,
Kendini yırtar atarsın.
Sözcüklerin kalbine kaçar, kurtulur.
Yuttuğun diğer sözlerinin yanına koyarsın.
Sen susarsın...
Bazen,
Gecene bir gündüz istersin,
Çoğu zaman,
Gündüzüne kopkoyu bir gece dikersin.
Herkes birbirinde unutmuş kendini.
Savurduğun sevgileri
Kimde, nerde bıraktığını düşünürsün.
Tek tek toplayayım dersin
Kendini
Olmaz,
Parçaların aşınmıştır,
Gittiği gibi gelmez duyguların.
Anlarsın,susarsın.
Bazen,
Ne konuşabilirsin, ne susabilirsin bütünüyle..
Konuşsan bütün kapılar yüzüne kapanır,
Sussan,
Yüzün kapıları kırdırır.
Böyle dilsiz, sağır
Zamanlarda,
En iyisi şiir yazmaktır.
Alırsın eline kalemini, kağıdını
Olmaz.
Aklına kapılar takılır.
Susarsın...
Sonra eğilip,
Bir şiirin avuçlarından
Yavaş yavaş
Sustuklarını yudumlarsın...
Bazen susar dilin gözlerin konuşur Ürkek ve çekingen bakar Hadi der gel yanıma Benim içimden geçenleri Anlamak o kadar zor değil Bak gör gözlerimden Okunur düşündüğüm tüm sözler.
Bazen susar gözlerin Ellerin titrer bir güvercin gibi Bir bulamazsın bellidir Al ne olur ısıt ellerimi.
Bazen ellerin susar Tüm varlığında bir devingenlik olur Bir oturur bir kalkarsın Yüreğin küt küt vurur.
Bazen hiç hareketsiz Donuk gözler ve cansız ellerle Durursun karşımda Haykırmak gelir tümden İçimden volkanlar kabarır da. Hadi canlan derim Bak sanki aynı düşünceler bulutu üstümüzde Tüm şehir susmuş bizle. Yapraklar donmuş kırpırdamıyor, Deniz bile iç çekmiş öyle bir durgun ki Gök tüm boşluğunu almış kendine Tam bir sükunla dinliyor; Sevgili bak sen konuşmadan Senin anlıyorum yanımda olsun varlığın yeter.
Dalga dalga, duygular sanki bir deniz,
anlamlar derin, kelimeler çaresiz,
öylesine vuslat, ayrılık ima,
O güzelliğiyle şiirde saklı gözleriniz...
Ve hiç susmasın, kalem; Ve güzelliklerle dolu yüreğiniz...
Haklısın....
En iyisini şairler yapıyor içine atmıyor yada delicesine içip içip zom olmuyor..Bir düşün bu şiirde ki duyguları yazmadığını yada yazamadığını?
Deli olur insan...
Kutlarım.
bazen ne konuşabilirsin ne susabilirsin bütünüyle senin yerine şiirler konuşur büsbütün suskunluğuyla çığlık olur dizeler tercüme olur hislerine...
uzun,güzel şiirdi.teşekkürler,sevgiler...
bazen söylenecek çok şey vardır örneğin okuduğum bu şiire ama " hiçbir cümle tam olarak/ bu halin değildir" gibi.. tebriklerim sadece..