Ne Mutlu Sana

Bir çöl bitkisi gibi susamışken sevgiye hasretle,
İç geçirip devamlı soruyordum.
Cananım nerde, nerede?
Bir renk tayfı kadar suçlu beyaz tenine!
Bari 'kutsal beyaz' cicilerinle semazenlik etme..!
Sus!...
Düşün.
Bir kere de benim gözlerimle düşün...
Tüm insani duyguların torpillenmiş, patlamış!
Bitmek tükenmek bilmiyor nefretin dökülmekle
Dostta kalmamışsa adamakıllı muhtaçsan namerde..!
'Çıplaksın demek ki bu alemde'!...

Düşün....
Geleceği gelmeden görmek bir erdemse;
Sağduyu ve mantık uğruna
'Herşey'im dediğinide..! Feda edebilmekse..!
Senin hercai diye nitelediğin duygular işte böyle bir ihanetse?
Seviniyor olmalısın o zaman kurtuldun..!
Ne mutlu sana...

Ama benim gibi:
Bir 'yumruk' hala boğazında duruyorsa,
Keşkeler yiyip bitiriyorsa gece gündüz ,kemiksiz,
Birde 'Kan kımız'ı düğün şerbeti' isteksiz;
'Ve Esas hain'ide söyleyebilirsem adamakıllı!
Ne küllerinden doğarsın yeniden ne ayakta kalır
Ne de elindeki çiçeklerle bezeli 'Duvak'ta hayır...!

''Yandın demektir bu Alemde''