Ne Sayarsan Say 3

Bir,

yaşamak türküsüydü yüreğime dokunan.

Kaç iklimdir

denk gelmiyordu aynı yıldızda gözlerimiz.

Sen başka pencerede,

ben başka başka tepelerde tükeniyordum.

Bu vakitler,

seni düşünme, şiir yazabilme saatlerimdi.

Yarımdı,

yaralıydı sevme teşebbüslerim.

Bir iççekişti gözlerin nicedir boğazımda

ve benim,

sana geldim geleli her yer gurbetti gittiğim.

Yoldum ben,

sen ne sayarsan say...

Hiç kimse,

ölmüş bir çiçeği koymazdı penceresine.

Bense,

koca bir geleceği harcadım takılı kalarak geçmişe.

Sen benim için zaman kaybı sayılıyordun,

ben senin için aşk ayıbı duruyordum.

Gelmeyeceğini bildiğim halde,

hep bekledim hala bekliyordum.

Çünkü zamanında ''gitmeyeceğim'' demiştin,

ve gitmiştin unutmuyordum.

Umuttum ben,

sen ne sayarsan say...

Oysa

geçmişi unutmak için değil,

yarınlara yeni birşeyler katmak için yaşıyordum.

Gökyüzünün en hüzünlü şiiriyken bulutlar,

her defasında,

sana en sevdalı yağmurlarla geliyordum.

Veda ediyordum

son defa kalbimi okşayan şeyler için acılarıma.

Biliyordum,

ikimizde yorgunduk karanlıklardan.

Nice dert bastırdım da demli çay bardaklarında,

hayatı yudum yudum içiyordum.

Yoruldum ben,

sen ne sayarsan say.