Ne Tez Unuttun

Tek sevdiğim sendin koca dünyada
Bırakıp sonunda beni, beni de gittin
Gönül bahçem de gülümdün benim
Kırıp dallarını sen, sen öyle gittin

Hiç mi hatırı yoktu geçen günlerin
Hiç mi anısı yoktu esen ,esen yellerin
Demet demet verdiğim gonca güllerin
Kokusunu unutsan dikenleri vardır

Yaslanıp omzuma boyun bükerdin
Saçlarından okşarken yaşlar dökerdin
Gözlerine bakınca içini,içini çekerdin
Titrediğin günleri ne tez ne tez unuttun

Beklerdik birbirimizi köşe başında
İsmimiz yazılıydı dağın,dağın taşında
Haberi oldu dağdaki kurdun kuşunda
Yanık ötüyorlar derdin ne tez unuttun

Çekilip bir köşeye hayal kurardık
Nazlandığın yerlere bazen uğrardık
Cevabı zor verilen sorular sorardık
Ter döktüğün günleri ne tez unuttun

Cevabı zor verilen sorular sorardık
Ter döktüğün günleri ne tez unuttun