Ne Toy Zamanlarımda Sevmiştim Oysa

Ne toy zamanlarımda sevmişim oysa
Adına dökülmüş satırlarımı
Yastığımın altında gizlemişim
Renkler vermişim ona
Tüm çocuklar yatmamak için bin yalana dönerken
Senin varlığına baş koymak hatrına
Oyunlarımı öldürmüşüm

Düşlerimde yaşatmışım varlığını
Anam derdi
Uyurken bir tebessüm var yüzünde
Hayırdır oğul
Şimdi anlıyorum
Bir tek sende gülmüşüm

Sen düştükçe aklıma
Atmışım tüm kahırları
Yüksek bir yerde,bulutlara yakın
Seni anlatmışım kendime

Figanımı sana değil dostlara haykırmışım
Tozlu yollarına kan dökmüşüm
Üstüne kırmızı goncalar
Tek sen ol diye
Yaşattığım sevgileri öldürmüşüm

Seni ben en olgun çağlarımda da sevmişim
Soğuk gecelerimde
Yokluğunla sarmaş dolaş sevişmişim
Hasretini kabullenip
Hiç sitem etmemişim

Kıyamet sokaklarda
Seni takmışım koluma
Oturduğum her yerde
Gözlerini oturtmuşum karşıma
Ayın şavkında senle sabah etmişim

Ben seni ölüm saatlerinde beklemişim
Zamana aldırmadan
Yokluğunun yangınlarında dağlanmışım

Vazgeçer miyim senden
Sende ölmeye and içmişim