Ne Umduk Ne Bulduk
Ve sözlerin bittiği yer...
Ve gelebildiğimiz en son nokta...
Uçurumun kenarında iki çaresiz hayat
Ha düştü ölecek
Ha kaldı sürünecek!
Elde kalan mı?
Bir hiç bir yalan...
Uçurumun kenarında iki zavallı hayat
Ha savruldu ölecek
Ha tutundu düşecek!
Hep derlerdi ya;
Yalan dünya
Dünya yalan...
Madem ki biz ikimizde dünyadayız
Madem ki gerçeklerden uzağız
Onca sevmemize rağmen hala ayrıyız
Ve onca verilen emeklere yazık etmişiz
O zaman ikimizde koskoca yalanlarız...
Peki ya yaşanılanlar
Onlarda yalan mıydı?
Akan bunca gözyaşı
Verilen bunca emekler
Sevinçler gülmeler
Hüzünler kederler
Uykusuz geçen geceler
Seni seviyorum demeler
Ve daha neler neler
Onlarda mı? Yalandı!
Bir tesadüf müydü? Karşılaşmamız
Peki yan yana gelmemiz
Sence bir rastlantı mıydı?
Kader madem birbirimize yazmayacaktı bizi
Neden önce güldürüp sonra ağlattı bizi
Peki neden neden kurban seçti ikimizi!
Alışılagelmiş duygular
Basit sözler miydi?
Bizi birbirimizden ayıran,
Dost görünen düşmanların araya girmesi miydi?
Bizi birbirimizden soğutan...
Hiç tanımadığımız insanlardı!
Hayatımızda önce figüran sonra başrol oynayan
bizi birbirimizden çekip koparan...
Aslında nedenler hep bahane
Bahaneler kolaya kaçmalardı
Sevgi için emek dedik özveri dedik
Biz sevgimizi yaşatabilmek adına
Malesef hiç bir şey özümüzden vermedik,
Belki de vermek istemedik!
Okyanuslar kadar büyük olan sevdamıza
Bir damla su katmayı çok gördük...
Sözde ikimizin renkleri bile aynıydı
'Mavi'i idi ikimizinde rengi.
Evet renklerimiz aynıydı
Aynıydı aynı olmasına da biz başkaydık
Ben deniz sen sen gökyüzüydün
Aynı gibi görünüyor öyle zannediyorduk
Biz hiç bir zaman ne bir noktada buluştuk
Ne de benliğimizi birbirine kattık
Biz yalnızca koca bir hiçtik...
Koca bir hiç...
Hep birbirimizi kandırdık
Gerçeklere yalan katıp inandırdık
Yüzsüzce o kadar ileri gittik ki
Gittik ki biz yalanlarımıza kendimiz bile inandık
Biz aslında yalnızca kendimizi sevdik
Kendimizi tuttuk kendimizi kayırdık
Yeni yeni yeşeren sevgi filizimizi ezdik
Telafisi olmayan hataları seçtik
Ve biz birbirimizden gittik...
Ve biz kaybettik...
Kurak topraklara umutlarımızı ektik
Bahara erdirmeden hayalleri ayazda dondurduk
Kalplerimizi yarışırcasına acıyla doldurduk
Kendi ateşimizde kendi kendimizi yaktık kavurduk
Biz bu muhteşem sevdaya layık olmayandık
Bunca özelliği bunca güzelliği kaldıramazdık
Ölen yalnızca aşk değildi!
Bizde beraberinde öldük
Sapasağlam bir aşkı diri diri gömdük...
Marifetmiş gibi kendimizi haksız savunduk
Hangi mizdi? Haklı olan
Haklı mıydık? Sence
Haklı olan ne kazanabildi
Haksız olan neyi kaybetti?
Aslında ikimizinde iyi bildiği
Yani işin aslı en doğru olan
Biri ben diğeri sen olan
Yanlışlıklar saçmalığında iki insan...
Yani biz yani ikimiz
Kendi çıkarlarımız menfaatlerimiz uğruna
Bir daha asla bulamayacağımız
O Güzelim sevdayı heba ettik
Bencil ucuz bir sevdanın yerine
Asil ve gururlu bir ayrılığı seçtik...
Kazanan yine başkaları oldu
Yine biz
Uzaklardan bakar olduk
Yine biz
Ellere imrenir olduk
Kendimiz ettik kendimiz bulduk
Yani biz
Ne umduk ne bulduk...