Ne Vakit Gitsen Benden

ne vakit gitsen benden
bir ten üşür
bin can çekilir bedenden




ne zaman gitsen benden
sobelenir bir kelebek
çarpar bıçaksırtı kayalara
bir damla kan
bir tutam can
düşer
düşer sol yanımdan






düşer dalından ham bir çağla
ve dalgalar çeker koynuna bir püren dalını
döner bir koca ömür
döner döner kudurur
sürüklenir bir "imdat"
kıyıdan kıyıya vurur
ağustosta bir şair ölür
akrep düğümlenir kadranına
yelkovan başında durur






ne vakit gitsen benden
bir ak güvercine pusu kurulur
telekleri çarpar namlu ucuna
tetiklenir bir deli tay
yeleleri savrulur
ansızın fırlar amansız düşüm
ölüme kıyamet sorulur
kurşunlar sıkılır çakmaktaşı kayalara
etimde bir ceylan vurulur



ne vakit gitsen
tüner dağların doruklarına firari kekiklerin kokusu
ve çakal sürüleri iner subaşlarına
uçuşur nefesimin buğusunda tütünün tütsüsü
ekmekler taşa keser
lanettir çıkmazın döngüsü



kendi karanlığına gizlenir bir mum alazı
cigaram külünde söner
çarpar öfkesini anason vurgunu
aman ha aman
kör kuyulardan bir çığlık yükselir
avaz avaz
hece hece
düşer gözlerin feri
karanlığa iliklenir gece




uzayıp gider mesafeler
kayan yıldızın zaman aralığında
adın dilimde solgunlaşır
asırlar ilişir sarmaşığa
dürtüklenir azgın bir hınç
kayarsın avuçlarıma
ayakların yaka paça
yüreğin parça parça
omuzların düşer
yüzün paramparça




gece uzun
sen uzak
gece hain
sen tuzak
gece puşt
ben tutsak
gece soğuk
gece sessiz
haberin olsun
feryatlar buyütüyorum sensiz





;
;
;
;