Ne Yaparsan Yap / Yine Gönlüm Hoş Değil

bak !
sana şiir yazan yok değilmiş
okuma yan çizgileri
daha ne istersin
kendinden olmayan ruhların akibetine k/aldığın

ne kadar boşluk doldursan
bu görmediğin gönlüm
kol yığını garibe ç/atma
o çoktan yokluğuna d/ayanır
sevda yemini s/onsuzluğunda

görmek istersen görürsün
direncini benliğinle harcarken
isletmeler gönül görmezlerin
hancıyı görsen kıkın çıkmaz tabi
rotandan bir gülüş bulmuşken
yine gönlün hoş değil

gönül yarasına derman bulunmazken
yine gönlüm hoş değil
sen kendini ne s/anırsın
cevhere ne kafa tutarsın

kızgınlığın
düşmanla sevdanı eş tutarsın
bahanesi meyil mi v/erdin
incinen candan kiymet bilesin

deme ki
sevdan bir kuş misali
uçar gidensin
sözün özünde değilsen

hele bir konuştuğun piyasayı almışsa
bende bu dertten
ahlarımla vahlarımla
şaha giderim

bilirsin
denize düşen balığın sevincini
karaya çıkartılan balığın can çekişini
o yüzden cicili bicili yüzemem karada

yinede çocuk olmalıydım
umuda umut k/atardım
yaraların izlerine sarılan
yine dermanı bulana
yine gönül hoş d/olana

karanlığın düşüne hasretken
göz gözü görmez düşlerine
sevdan dümeni s/ararken
sevdamın darası hoş değil

efkarlı yolların kadını olmaktan
zaman geçtikten sonra
kadir kiymet bilmesin
seven gönül boş değil

ne bileyim
her şey bezenmiş güle tikene
yürür mü dersin
''gülü seven tikene katlanır''
yaşamın kırkıncı düşüne asılır kalır

artık elveda derken
muamma sevdaların
şiirlerin gerçekliği imkansızı seyreder
hayat ötekileşen benlik duygusuna
mutlu yaşamı yok sayar

insanlığın en güzel yanı
olduğu gibi sevebilme cesareti
katlanabilir zorluğuyla güzelleşir
sevgilerin doruğuna yükselir
sevdalar..!

ne yaparsan yap
yine gönlüm boş değil

14 Kasım*11*Karataş