Ne Yapmalı İnsanı

Gecenin koyulaşan bu asık suratına ,
Yorgunluğuna gün boyu yürüyen bu ayakların
Ve kaderin sırrına dayatarak bilmediklerimi
-Sizin de bilmediklerinizi -
Bilmem ki bu doğmamıs duyguları nerede saklamalı ?
Akmayan bir su gibi bu ölgün suratları ,
Gittikçe gerginleşen bu sonsuz kaygıları ,
Teşhisi nerede bulacaklarsa bilmem, nerede soruları ?
İki kişinin oturup hafif hafif bir bardak çay yudumladıkları .
Üstelik aynı bardaktan ve üstelik peşpeşe .
Ne yapmalı bu başıboş kendinde kayıpları ?

ah dostlar ! nasıl utandım bir bilseniz .
bir bilseniz kaç kere kucakladım yalnızlığı .
ne söylesem kırılacaksınız orada
fakat bir şey yok bunda kızacak.
dostlarım , kırılganlıkta insanın bir parçası.

O doktor bana çok öncelerden bir vakit ,
Belki bir milyon yıl önce bir vakit ,
Dedi ki ;
Tepkisel hayata bağlanma bozukluğu !
Üstelik hiçte çabalamamışsınız atmak için üzerinizdeki bu yorgunluğu !
Sahiden neden katledermişiz içten içe
ve bir yok hükmünde yaşarmışız mutluluğu.
Bilmem ki neden yaparmışız ,
Yani nasıl da kolaylıkla yaratırmışız bunca mutsuzluğu.?

Ne yapmalı bu bir ömür boyu var olma kaygısını ,
Yok olmak korkusunu bir ömür ne yapmalı ?
İşte karşınızda duran yapmacık tavırları ,
İğrenip birden bütün bütün öldürmek bu insanları !
Bende sevmiyorum insanları dedim .
Siz bir şeytansınız diyordu sanki uzaktan bakışları .
Geceleri tüten, son nefesine düşmüş ,
Kandıran birbirini romantik mum ışıkları !
Rabbim ne yapmalı bu varlığın katlanılmaz acısını?

Gün boyu kabir nöbetleri gibi otobüs durakları !
Kazanmak adına kaybetmek yavaş yavaş kendinden oluşları !
Hatırlar mısınız bizi ziyarete gelen o ihtiyarı ?
Sakalı kırk yerinden kesilmiş
Ve titreyen ellerinin ardındaki bütün bu yapmışlığı .
Sözleri vardı hatırlar mısınız ?
Kaldırıp titrek parmağını yukarı
Parıldayan gözlerle ;
Evlat , kaybetmekten korkarsan asla kazanamazsın !
Bütün bütün soyundukça bildiğim varlıklardan ,
Geriye nasıl da habersizce kendimle kalışları !
Bilmek özgürlüktür ve özgürlüğümüz yaşasın !
Yokluğa gizlenen bütün bu varlıkları ,
Bilenleri bir ömür ve yılmadan arayanı,
Rabbim hepsiyle birlikte ,
Binlerce yıl yaşat elleri de titreyen o bilge ihityarı !

Dostlarım , ustalıkla taşıyacağız
hayatın paylaştırdığı bu sonsuz acıları .
ve dostlar , tarih kazananların manifestosudur
kaybedenler , sırtımızda taşıyacağız yazgımızı ,
çünkü kimsesi yoktur insanlığın
en azından insanlar onu kucaklamalı.
Kaybedin anlamları !