Ne Yaptım ki Ne Olayım

Artık günleri değil haftaları yaşıyorum,

Pazar yedinci haftama denk geliyor.

Artık ayları değil yılları yaşıyorum,

Şubat ilk defa otuz çekti takvimde...

Saate bakamıyorum, yetmiyor vaktim.

Takvimlere sığınabiliyorum anca.

''Yaş gelmiş geçiyor'' gibi düşündüm,

Çok güldüm, yirmiüçümdeyim anca

Yoksa yirmiüçüme girmeden kırkıma mı bastım?

''Neler yaşamışım ki şimdiye kadar'' diyorum.

Geçemez ki böyle vakit!

İçini doldurduğum yıllar asır gibi gelmiş.

Vay be ben neymişim!!



Ne yaptım ki ne olayım?

Kimi gördüm ki ayakta alkışlıyıyım.

Çok, çok insan tanıdım, belki tanıttım,

Ama o çok, çok insanlar artık yok.

Bana dolu gelmiş boş geçen yıllar

Belki onlardaki boşluğu doldurdum diye...

Ama kararlıyım artık başıboşluk buraya dek.

Zor oldu kopmak boşluktan ama

En güzeliymiş adam olmak,

Adam gibi yaşamak,

Adam gibi ölmek...