Ne Y/ardan Ne de Diyardan

biliyorum
ne söylüyorsam
ve duyuyorsam
neyi yaşıyorsam
olan biteni görüyorsam

yıkılanı yakılan yanan canları
ve
ölen bedenleri
biliyorum ki!
neden
bunca zülm zorba...

her günün ahına k/almadan
bize yansıyan düşlerin ardında
acıların sesleri
ağlayan bir annenin çiğlıkları
çocukların haykırışı

dünya üzerinde bir nokta iken
insanın insan zülmüne karşı
isyan edebilecek gözlerden
akan kanlar üzerine
yemin sevdaların doruğunda
acıların yüreği yenilmez

isyan et!
tüm kirlenmış ruhlara
hey dünya
bir can vurmakla insan biter mi ?

gökleri kara bulutlar sardı
toprak kana bulandı
anaların göz yaşı
dinmeyen ağrılara

dermansız derde bırakılan
acıların geçer mi /heval
sen umutsuz düşünde dahi
hiç bir güç durdurabilir mi

yürekte var olanı
ne diyardan nede yardan...
vaz geçer mi s/andın
bir gün aydınlanır karanlıklar

hey dünya
ne kadar kahpeliğine kar saydın
yokluğun yoksulluğa
ve ezilmişliğe revamı

kalk
ayağa kalk
diril direncinle
bak yeniden göklere

ser veren sir vermeyen canları
tarih yaz umuda bedel ödeyenleri
yaşamın doruğuna sevdaları
heykeli dikilsin

02 Kasım*11* Karataş