Ne Yazık

Hakikat aynasının karşısına geçince,
Dirildi ölü gönlüm taa derinden ahlandı.
Gözlerim geçmişimi su misali içince,
Kafamda fikir üstüne fikir peydahlandı...

Yokluktan kurtulup erince asıl varlığa,
Göğsünden kopararak fırlattı beni hayat.
Bir anda köle oldum gölgeden krallığa,
Nasıl bir aleme düştüm bilinmez ki HeyHat..!